Wielka Brytania wystawiła 16. Samodzielną Brygadę Powietrznodesantową, 3. Brygadę Piechoty Morskiej, 3. Dywizję Piechoty, elementy 10. Dywizji Pancernej. Kontyngent francuski składał się z 7. Lekkiej Dywizji Zmechanizowanej, 10. Dywizji Powietrznodesantowej, 11. Brygady Powietrznodesantowej oraz trzech zespołów komandosów morskich.
Większość samolotów wyznaczonych do osłony powietrznej operacji (ok. 400) rozlokowano na Malcie i Cyprze. Ponadto 36 francuskich myśliwców i osiem transportowców skierowano na lotniska izraelskie, a jeden dywizjon brytyjski (14 myśliwców) do Jordanii.
Do operacji morskiej oba kraje wyznaczyły siedem lotniskowców (w tym dwa wyposażone w śmigłowce), okręt liniowy, trzy krążowniki, dziewięć niszczycieli, 26 fregat, 26 trałowców, 21 okrętów desantowych różnych typów, dwa okręty dowodzenia, 22 jednostki pomocnicze i 123 zafrachtowane statki handlowe. Na pokładach brytyjskich okrętów bazowało 155 samolotów, a na lotniskowcach francuskich – 65.
Siły zbrojne Izraela liczyły ok. 150 tys. żołnierzy zorganizowanych w cztery brygady pancerne, 19 brygad piechoty, brygadę powietrznodesantową oraz oddziały i pododdziały zabezpieczenia. Siły powietrzne posiadały ok. 300 samolotów, a flota – dwa niszczyciele, trzy fregaty, dziewięć ścigaczy torpedowych, 13 kutrów desantowych.
Regularna armia egipska składała się z 300 tys. żołnierzy służących w dziesięciu brygadach piechoty, brygadzie obrony wybrzeża, trzech brygadach pancernych i brygadzie wsparcia. Wojska lądowe dysponowały 650 czołgami i działami pancernymi (w tym 150 sowieckimi czołgami T-34 i 100 działami pancernymi SU-100). Prócz sił regularnych dowództwo egipskie miało pod rozkazami 100-tysięczną ochotniczą Gwardię Narodową.
