Wydarzenia

Zelandia i Indie, ogłosiły, że są w stanie wojny z Trzecią Rzeszą. O godz. 17 taką samą deklarację złożyła Francja. Niecałe trzy godziny później niemiecki okręt podwodny U-30 zatopił na północnym Atlantyku brytyjski statek pasażerski „Athenia”, który płynął z Glasgow do Montrealu z 1418 pasażerami i członkami załogi na pokładzie. Większość rozbitków uratowały przepływające w pobliżu okręty Royal Navy oraz szwedzkie, norweskie i amerykańskie statki handlowe.

Zginęło 19 członków załogi i 93 pasażerów, w tym 28 Amerykanów i jedna Kanadyjka. 10 września do wojny po stronie aliantów przystąpiła Kanada.

[srodtytul]Polska[/srodtytul]

Rano 1 września Luftwaffe dokonało pierwszego nalotu na Warszawę. Niemieckie bomby spadły na lotnisko Okęcie, Państwowe Zakłady Lotnicze i kolonie mieszkaniowe na Kole. Wieczorem nastąpił drugi nalot: tym razem mieszkańców ostrzegły syreny alarmowe. Władysław Szpilman wspominał: „Pośród ludzi nie znać było popłochu. Nastrój wahał się między zaciekawieniem przed tym, co nastąpi, i zdziwieniem, że tak właśnie wszystko się rozpoczęło”. Teatry i kina funkcjonowały jak zwykle.

2 września do stolicy zaczęły napływać pierwsze pociągi ewakuacyjne z Poznania, a następnego dnia wieczorem pod wpływem komunikatów radiowych o przystąpieniu Wielkiej Brytanii i Francji do wojny z Niemcami wśród warszawiaków wybuchł entuzjazm: przed gmachami ambasad: brytyjskiej przy Nowym Świecie i francuskiej przy Frascati, zebrały się tłumy, skandując: „Niech żyje Anglia! Niech żyje Francja! Niech żyje król angielski! Precz z Hitlerem!”.