Wydarzenia

Majski. Jego najważniejsze postanowienia to: anulowanie paktu Ribbentrop-Mołotow i kolejnych umów sowiecko-niemieckich oraz amnestia dla obywateli polskich represjonowanych w ZSRR. Zabrakło natomiast potwierdzenia granicy polsko-sowieckiej ustalonej w traktacie ryskim.

Wywołało to protesty w zapleczu politycznym rządu RP. Do dymisji podali się minister spraw zagranicznych August Zaleski, przewodniczący Komitetu do spraw Kraju gen. Kazimierz Sosnkowski oraz minister sprawiedliwości Marian Seyda. W kwietniu 1943 roku, po odkryciu przez Niemców w Katyniu grobów polskich oficerów zamordowanych przez NKWD i zwróceniu się przez rząd polski do Międzynarodowego Czerwonego Krzyża w sprawie wyjaśnienia okoliczności tej zbrodni, ZSRR zerwał stosunki z rządem RP.

[srodtytul]Polska[/srodtytul]

2 grudnia 1941 roku w Warszawie zmarł Edward Rydz-Śmigły, marszałek Polski, generalny inspektor Sił Zbrojnych, a we wrześniu 1939 roku naczelny wódz. Po ewakuacji rządu i naczelnego dowództwa do Rumunii został internowany, a 27 października 1939 roku zrzekł się funkcji. W grudniu 1940 roku przedostał się na Węgry, gdzie działał pod przybranym nazwiskiem. Chciał stworzyć w okupowanym kraju tajną organizację piłsudczykowską Obóz Polski Walczącej i stanąć na jej czele.

W październiku 1941 przedostał się przez Słowację do Krakowa, a następnie do Warszawy, gdzie ukrywał się pod nazwiskiem Adam Zawisza u wdowy po gen. bryg. Włodzimierzu Maxymowiczu-Raczyńskim. Rozwijająca się choroba wieńcowa uniemożliwiła mu aktywną działalność w podziemiu. Rydz-Śmigły zmarł najprawdopodobniej w nocy z 1 na 2 grudnia 1941 roku. Niektórzy historycy i publicyści twierdzą, że była to mistyfikacja dowództwa Związku Walki Zbrojnej, które – podobnie jak gen. Sikorski – chciało się pozbyć skompromitowanego marszałka.

Wedle tej teorii Rydz-Śmigły został uwięziony, co spowodowało nawrót gruźlicy płuc, i umarł dopiero w sierpniu 1942 roku w otwockim sanatorium.