Wenecki Kamieniec
We wrześniu 1570 r. pod Famagustę podeszła wielka armia Mustafy Lala Paszy. Skromne siły obrońców pod dowództwem Marcantonio Bragadina broniły twierdzy niemal jedenaście miesięcy.
Meczet Mustafy Lala Paszy w Famaguście
Famagusta to dziś maleńkie miasteczko na północnym Cyprze, znane głównie z dwóch atrakcji. Pierwszą jest słynne „Miasto Duchów", czyli niegdyś pyszniąca się najnowocześniejszymi hotelami turystyczna dzielnica Warosia, która po tureckiej inwazji na Cypr w 1974 r. została w kilka godzin opuszczona przez swoich gospodarzy i straszy do dziś pustką zmasakrowanych barów, kawiarń i restauracji, nad którymi górują rozkradzione bloki dawnych hoteli. Niegdyś wizytówka Cypru i poważny konkurent dla Saint Tropez, dziś po z górą 40 latach wygląda jak przedmieścia Czarnobyla: zniszczona, rozpadająca się, odwiedzana głównie przez szczury i złodziei. Drugą wielką atrakcją miasta jest słynny fort wenecki, gdzie Szekspir umieścił akcję „Otella". Sławny Maur rzeczywiście był weneckim komendantem, a czy – i w jaki sposób – zabił Desdemonę, to już całkiem inna historia, należąca bardziej do legendy niż do sfery faktów. Niemniej kiedy odwiedza się stare fortyfikacje Famagusty, przewodnicy wciąż pokazują celę, w której miało dojść do upamiętnionej przez Szekspira zbrodni. Nie była to jednak w historii Famagusty ani zbrodnia najokrutniejsza, ani najbardziej głośna. Dużo więcej wiadomo o historii niejakiego Marcantonio Bragadina, którego losy wstrząsnęły ówczesnym światem, choć w przeciwieństwie do losów Otella nie zostały uwiecznione przez geniusza. Kim był kapitan Bragadin? Zanim o nim opowiemy, trzeba się cofnąć o kilka stuleci.
