Reklama
Rozwiń

Marny koniec carów

Rosja to kraj, którego władcy rzadko odchodzili z tego świata z przyczyn naturalnych. Byli truci, mordowani lub siłą odsuwani od władzy. Pod tym względem także ZSRR był godnym kontynuatorem tradycji Imperium Rosyjskiego.

Publikacja: 06.04.2023 22:50

„Car Iwan Groźny i jego syn Iwan 16 listopada 1581 roku” – obraz Ilji Riepina z 1885 r. przedstawiaj

„Car Iwan Groźny i jego syn Iwan 16 listopada 1581 roku” – obraz Ilji Riepina z 1885 r. przedstawiający zabójstwo carewicza

Foto: Galeria Trietiakowska

Zacznijmy zatem tę ponurą opowieść od Ruryka, półlegendarnego, najstarszego znanego historykom władcy Rusi. „Powieść minionych lat”, najstarszy staroruski latopis z początku XII w., zwany także „Kroniką” kijowskiego mnicha Nestora, wspomina, że Słowianie Ilmeńscy, którzy byli założycielami Nowogrodu Wielkiego, zwrócili się do wodzów plemienia Rusów z prośbą o panowanie nad nimi. Nie wiemy, ile jest prawdy w tej historii. Ta sama kronika wspomina, że koło roku 862 wybuchło powstanie ludowe przeciwko Rurykowi i Rusom. Widocznie poddanym wcale nie było tak dobrze pod panowaniem rzekomo zaproszonych Rusów. Istnieje podejrzenie, że Ruryk został w jakiś sposób zabity przez poddanych w 879 r. Jego syn Igor nie nadawał się na władcę ze względu na niski wzrost. Był prawdopodobnie chory na karłowatość. Władzę zwierzchnią nad Rusią przejął krewny Ruryka – książę Oleg, któremu potomni nadali przydomek „Mądry”. „Powieść minionych lat” wspomina, że ten władca w 882 r. podbił Kijów i przeniósł tam stolicę Rusi z Nowogrodu Wielkiego.

Pozostało jeszcze 93% artykułu

Już za 19 zł miesięcznie przez rok

Jak zmienia się Polska, Europa i Świat? Wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i historia w jednym miejscu i na wyciągnięcie ręki.

Subskrybuj i bądź na bieżąco!

Historia świata
Ponure żniwo darwinizmu
Historia świata
Boski Demetriusz i jego hetery
Historia świata
Bajeczna Chorwacja
Historia świata
Najstarsza muzyka świata
Historia świata
Uchodźcy na całym globie – niekończąca się historia