2 stycznia 1945 r. na pierwszej stronie „New York Timesa” opublikowano artykuł opisujący zdarzenie, które miało miejsce we wrześniu 1941 r. W czasie rejsu z Dakaru do Suezu polskiego transatlantyku SS „Pułaski”, który w owym czasie pełnił służbę wojskową jako statek transportowy, marynarz o nazwisku Doroba dostrzegł na nocnym niebie kulę zielonkawego światła o rozmiarach połowy tarczy Księżyca. Kula wyraźnie towarzyszyła statkowi, utrzymując się nieco na skos od dziobu. Brytyjski oficer łącznikowy, który wraz z Polakami przez ponad godzinę obserwował zjawisko, poinformował o tym wywiad wojskowy, dodając, że „na koniec obiekt skręcił gwałtownie i oddalił się z ogromną prędkością”. To była pierwsza oficjalnie odnotowana obserwacja tego dziwnego zjawiska.