Czeczenia została częścią carskiej Rosji w połowie XIX wieku na skutek trwającego kilkadziesiąt lat podboju Kaukazu. Muzułmańscy Czeczeni nigdy nie pogodzili się z utratą suwerenności i przez cały XX wiek dążyli do wyrwania się najpierw z carskich, a później komunistycznych szponów Moskwy. Chcąc skutecznie zamknąć temat butnego narodu czeczeńskiego, w 1944 roku Stalin rozkazał deportować całą ludność z kaukaskiej krainy do obozów na Syberii i w Kazachstanie. Czeczeni powrócili na swoje ojczyste tereny dopiero w 1957 roku na podstawie decyzji o utworzeniu Czeczeńsko-Inguskiej Autonomicznej SRR. Jednak na terenie republiki zamieszkiwała już spora liczba osadników rosyjskich.