Bolesław naprawdę Chrobry

992 lata temu, 18 kwietnia 1025 roku koronowany został Bolesław Chrobry. Przypominamy tekst z lutego 2007 roku.

Aktualizacja: 18.04.2017 14:31 Publikacja: 18.04.2017 14:21

Bolesław naprawdę Chrobry

Foto: materiały prasowe

Latem 1024 roku zmarł cesarz Niemiec Henryk II i ściśle z nim współpracujący papież Benedykt VIII. Bolesław wykorzystał zamieszanie związane ze zmianami na dwóch najważniejszych tronach łacińskiej Europy i uzyskał od nowego papieża Jana XIX zgodę na koronację.

Uwieńczeniem tych starań była królewska sakra, która najprawdopodobniej miała miejsce w Gnieźnie, przy grobie św. Wojciecha, na Wielkanoc, czyli 18 kwietnia 1025 roku. Tym aktem Bolesław nie tylko wprowadził Polskę do elitarnego grona królestw europejskich, ale umocnił jej niezależność i suwerenność. Król nie może być niczyim wasalem, a jego domena niczyim lennem.

 

Koronacja królewska była ostatnim, wieńczącym akordem długiego (jak na tę epokę), bo blisko sześćdziesięcioletniego życia. Pierwszy król Polski zmarł 17 czerwca 1025 roku. Pochowano go w Poznaniu.

 

Bolesław, który, jak zanotował Anonim, "po męsku rządził królestwem", był taki jak czasy, w których przyszło mu władać - twardy, czasami brutalny, niegardzący podstępem i bezlitosny dla wrogów. Miał cechę wielkich mężów stanu - potrafił klęskę przekuć w sukces (jak w przypadku porażki misji Wojciecha i "zamienienie jej" w zjazd roku tysięcznego). Bezbłędnie wykorzystywał możliwości, jakie stwarzał mu los. Swoim następcom pozostawił państwo liczące się w regionie, z własną prowincją kościelną. Ale najcenniejszym chyba dziedzictwem pozostawionym sukcesorom była królewska korona. Doprowadzenie do monarszej sakry czyniło z państwa Mieszka i Bolesława królestwo, a więc suwerenny podmiot prawa narodów. W dużej mierze dzięki niemu państwo, o którym pierwsze wzmianki pojawiały się zaledwie kilka dziesięcioleci wcześniej, stało się znaczącym królestwem na mapie Europy.

Latem 1024 roku zmarł cesarz Niemiec Henryk II i ściśle z nim współpracujący papież Benedykt VIII. Bolesław wykorzystał zamieszanie związane ze zmianami na dwóch najważniejszych tronach łacińskiej Europy i uzyskał od nowego papieża Jana XIX zgodę na koronację.

Uwieńczeniem tych starań była królewska sakra, która najprawdopodobniej miała miejsce w Gnieźnie, przy grobie św. Wojciecha, na Wielkanoc, czyli 18 kwietnia 1025 roku. Tym aktem Bolesław nie tylko wprowadził Polskę do elitarnego grona królestw europejskich, ale umocnił jej niezależność i suwerenność. Król nie może być niczyim wasalem, a jego domena niczyim lennem.

2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Historia
Historia analizy języka naturalnego, część II
Historia
Czy Niemcy oddadzą traktat pokojowy z Krzyżakami
Historia
80 lat temu przez Dulag 121 przeszła ludność Warszawy
Historia
Gdy macierzyństwo staje się obowiązkiem... Kobiety w III Rzeszy
Historia
NIK złożyła zawiadomienie do prokuratury ws. Centralnego Przystanku Historia IPN