Na podobieństwo amfiteatru opadającego od masywnych wzniesień Góry Giedymina, Trzykrzyskiej i Bekieszowej ku nurtowi Wilii, przez Litwinów zwanej Neris, rozciąga się miasto, które jest opowieścią. Wilno już dawno temu rozrosło się poza te naturalne, prastare granice, ale wyznaczają one wciąż historyczne centrum, gdzie zachowały się i współtworzą strukturę społeczną także dzisiaj ślady największego bogactwa miasta – wielokulturowości. Ta bezcenna spuścizna Wielkiego Księstwa Litewskiego, przez stulecia stanowiącego obszar pograniczny między Zachodem i Wschodem, Rzymem i Bizancjum, uczyniła z Wilna miejsce wyjątkowe na mapie Europy, ale zadecydowała też o powikłaniu jego losów.