Rocznica wyzwolenia obozu Flossenburg. Nadzorczyni SS nie doczekała sądu

Jak informuje muzeum, Józef Tacikowski nie dowiedział się o śmierci brata. Na początku 1945 r. w kamieniołomie zranił się w lewą stopę, po czym rozwinęła się u niego infekcja. Lekarze SS amputowali szesnastolatkowi nogę. „Moje życie zostało zniszczone” – wspominał Józef Tacikowski kilkadziesiąt lat później. Po wyzwoleniu obozu przez armię amerykańską Tacikowski otrzymał pomoc medyczną. Lekarze ponownie go zoperowali i otrzymał protezę. Józef Tacikowski zamieszkał w Ratyzbonie, gdzie uczęszczał do polskiej szkoły średniej. Pod koniec listopada 1946 r. wrócił do Polski. Studiował chemię i pracował w przetwórstwie tworzyw sztucznych aż do emerytury.

Z kolei Leszek Żukowski walczył w Armii Krajowej i także wziął udział w Powstaniu Warszawskim. Niemcy wywieźli go do obozu koncentracyjnego Flossenburg. Przeżył wojnę i został wyzwolony po marszu śmierci w obozie w Dachau. Jak podają przedstawiciele muzeum do dzisiaj aktywnie wspiera upamiętnienia i weźmie udział w rocznicy wyzwolenia.

Oskarżona nadzorczyni SS nie dożyła ekstradycji do Polski

Warto przypomnieć, że pion śledczy IPN w ostatnich latach zamknął dwa śledztwa dotyczące zbrodni popełnionych przez Niemców w podobozach KL Flossenburg: w obozie pracy Mittweida oraz obozie działającym w podziemnej fabryce broni „Richard” w czeskich Litomierzycach, gdzie pracowało blisko 9 tys. Polaków.

Czytaj więcej

Historia

Pamięć o zbrodniach w Auschwitz-Birkenau. Prokuratura zamknęła dwa istotne wątki

– Zbrodnicze eksperymenty medyczne w Auschwitz obciążają niemieckie elity – nie ma wątpliwości pr...

W miejscowości Mittweida w niemieckiej Saksonii obóz pracy został założony na początku października 1944 roku. Osadzono w nim kobiety, w tym Polki, w dużej mierze zatrzymane przez władze okupacyjne w związku z wybuchem Powstania Warszawskiego. W trakcie śledztwa okazało się, że żyje jeszcze obywatelka Niemiec Hildegard Luice N., która od października 1944 roku do maja 1945 roku pełniła funkcję nadzorczyni SS. Postawiono jej zarzuty udziału w dokonaniu zbrodni nazistowskich, w tym zaangażowanie w organizację marszu śmierci (od 13 kwietnia 1945 roku do 8 maja 1945 roku), którego trasę musiało pokonać około 175 polskich więźniarek, co skutkowało śmiercią części z nich.

18 maja 2020 roku Sąd Rejonowy w Poznaniu na posiedzeniu niejawnym zastosował wobec Hildegard N. areszt tymczasowy na okres 3 miesięcy od daty zatrzymania. Następnie został wydany w jej sprawie europejski nakaz aresztowania. Ostatecznie Hildegard N. nie trafiła jednak przed oblicze polskiego sądu, ponieważ zmarła przed ekstradycją do Polski 8 marca 2021 roku.